Hieronder stel ik me voor
Evelien van Os-ten Wolde
Ik ben Evelien getrouwd met mijn man Marcel en samen wonen we in Berkel en Rodenrijs met onze 2 ijslandse paarden aan huis. Als jong meisje was ik al gek van paarden, mijn buurman had ze thuis staan.
Toen ik 12 was ging op de manege leren paardrijden, fantastisch vond ik dat ik genoot van deze prachtige dieren. Ik heb dit toen 4 jaar gedaan en op mijn 22ste pakte ik het weer op, alsof ik nooit gestopt was. Wat daarop volgde waren paardenkampen, wedstrijden en uiteindelijk een verzorgpaard en een eigen paard.
Na verschillende paarden van een vriendin verzorgd te hebben kwam er een paard op mijn pad die ik stiekem al helemaal geweldig vond. Ik mocht hem gaan rijden en uiteindelijk kon ik hem kopen, jeugddroom kwam uit. Hieronder een eerbetoon aan El Charro en Lett. Deze paarden zijn niet meer in leven maar hebben mij gemaakt tot wie ik nu ben en van hun wijsheden heb ik de rest van mijn leven profijt van. Heel dankbaar dat deze dieren in mijn leven waren.
Wat een droompaard, wij konden de hele wereld aan. Hij was stabiel, braaf, groot en een zacht karakter met een prachtige ziel.
12 jaar lang mochten wij samen zijn, hij leerde mij: ontspannen, zen zijn, stappen te zetten, voor mezelf kiezen, voor mezelf opkomen en mijn eigen ontwikkelen.
Hij was mijn stabiele factor in mijn leven en tot de dag van vandaag komen er wijsheden die ik toen niet kon zien (door te weinig kennis) bij mij naar boven. Hoe mooi dat je dit zo lang mee mag dragen en zich mag openbaren wanneer je hier klaar voor bent.
25 jaar is hij geworden ❤
Bedankt Maatje.
En nu zonder paard door het leven voelde zo leeg dus kwam IJslander Lett op mijn pad. Een snelle frisse dame, zij heeft me geleerd om alle spanningen in mijn lichaam los te laten en mijn hoofd erbij te houden.
In het begin was zij zo verschillend dan mijn rustige stabiele El Charro.
Met Lett heb ik leren voelen, mijn lichaam leren kennen en weten wanneer je spanning in je lijf hebt.
Zij wilde dat je bij welke snelheid dan ook ontspannen in je lijf bleef.
En wat zijn we hard gegaan, zij had ijslandsvuur en voelde als een raceauto.
Met dat vuur kon ik uiteindelijk lezen en schrijven, wat een wijze lichamelijke en geestelijke lessen heb ik gehad van haar ♥
Wat een prachtig paard met haar mooie gouden highlights in haar manen ❤
1000x dank lieve Lett dat ik weer nieuwe dingen mocht leren met jou in mijn leven.
